استعمال دخانیات یک امری رایج و اشتباه در جامعه است. هدف از این مقاله و بررسی، توضیح تاثیر منفی سیگار کشیدن بر روی ایمپلنت دندان است. سیگار بر سلامت عمومی و همچنین سلامت دهان و دندان افراد تأثیر مخرب زیادی دارد. تنباکو بر نتیجه تمامی اقدامات درمانی انجام شده در دهان تأثیر منفی می گذارد.
میزان شکست پیوند استخوانی ایمپلنت در میان افراد سیگاری به طور قابل توجهی بالاتر است و حفظ بهداشت دهان و دندان اطراف ایمپلنت ها و خطر ابتلا به پری ایمپلنتیت تحت تأثیر سیگار کشیدن قرار می گیرد. برای افزایش طول عمر ایمپلنت در افراد سیگاری، پروتکل های مختلفی توصیه شده است.
یکی از ضروری ترین پیشرفت‌ها در دندانپزشکی مدرن، توانایی جایگزینی دندان های از دست رفته با استفاده از ایمپلنت های تیتانیومی است که مستقیماً در فک قرار می گیرند. از یک دندان گرفته تا یک قوس کامل یا صرفاً برای تثبیت پروتز متحرک، ایمپلنت دندان می تواند جایگزین موفقی برای بسیاری از مشکلات ترمیمی دهان و دندان باشد.
پیشرفت چشم گیر در موفقیت ایمپلنت در نهایت منجر به نتایج بسیار موفقی شد و اکنون این روش درمانی به طور گسترده در کلینیک دندانپزشکی در شهریار مورد استفاده قرار گرفته است.
به گفته دندانپزشکان کلینیک آرمانی سیگار بر سلامت عمومی و همچنین سلامت دهان و دندان افراد تأثیر دارد. ارتباط اولیه بین سیگار کشیدن و بیماری عروق کرونر قلب، سکته مغزی، تصلب شرایین تحت بالینی، بیماری مزمن انسدادی ریه، پنومونی، وزن کم هنگام تولد و سرطان های مختلف بدون شک ثابت شده است. زنان بارداری که سیگار می کشند، خطر مرده زایی را افزایش می دهند.
سیگار کشیدن خطر ابتلا به بیماری پریودنتال، سرطان دهان، پوسیدگی ریشه و پری ایمپلنتیت را افزایش می دهد. همچنین باعث اختلال در چشایی، لکه دار شدن دندان‌ها و ترمیم‌‌ها و همچنین تأخیر در بهبود زخم پس از کشیدن دندان، عمل‌های پریودنتال و جراحی‌های ارتوگناتیک می‌شود.
نیکوتین ممکن است بر سنتز پروتئین سلولی تأثیر داشته باشد و توانایی چسبندگی فیبروبلاست لثه را مختل کند، بنابراین در بهبود زخم و یا تشدید بیماری پریودنتال اختلال فراوانی ایجاد کند.
مکانیسم دقیقی که سیگار کشیدن به وسیله آن بهبود زخم را به خطر می اندازد ناشناخته است. مکانیسم های مختلف فرض شده عبارتند از سمیت سلولی نیکوتین، مونوکسید کربن و سیانید هیدروژن به سلول های درگیر در بهبود زخم، انقباض عروق و کاهش پرفیوژن بافتی به دلیل آزادسازی کاتکول آمین، افزایش چسبندگی پلاکت ها و ویسکوزیته خون که منجر به افزایش خطر میکروب می شود.
افراد سیگاری نسبت به افراد غیر سیگاری به درمان جراحی پریودنتال پاسخ مثبت کمتری می دهند. فعالیت فیبرینولیتیک ناشی از سیگار کشیدن باعث کاهش جریان خون آلوئولی پس از کشیدن دندان می شود. تشکیل استخوان به دنبال استخوان سازی ممکن است با قرار گرفتن در معرض دوزهای بالای نیکوتین به خطر بیفتد.
آنچه در این مقاله می خوانید
تاثیر سیگار کشیدن بر روی طول عمر ایمپلنت دندان
برای موفقیت ایمپلنت، باید عوامل متعددی از یک جراحی خوب گرفته تا یک پروتز خوب و نگهداری مناسب آن ادغام شوند. کارآزمایی‌های بالینی میزان موفقیت دائمی بالایی را برای ایمپلنت‌های دندانی درونی در بیماران کاملاً بی‌دندان نشان می‌دهند. شکست این روش درمانی با نرخ پایینی اتفاق می‌افتند، اما معمولاً در افرادی که دارای عوامل خطر هستند، خوشه‌بندی می‌شوند. (عامل خطر هر چیزی است که شانس یا احتمال شکست را افزایش دهد.)
گزارش‌شده برای موفقیت و شکست ایمپلنت عموماً به عوامل مرتبط با بیمار (به عنوان مثال وضعیت سلامت عمومی بیمار، عادات سیگار کشیدن، کمیت و کیفیت استخوان، حفظ بهداشت دهان)، ویژگی‌های ایمپلنت مانند ابعاد، پوشش، و بارگذاری، محل کاشت و تجربه پزشک تقسیم می‌شوند. به طور کلی، عوامل مرتبط با بیمار در تعیین احتمال شکست ایمپلنت بسیار مهمتر از عوامل مرتبط با ایمپلنت هستند.
کارآزمایی‌های بالینی ایمپلنت‌های دندان به طور مداوم سیگار کشیدن را به عنوان یک عامل خطر اولیه بیمار محور برای از دست دادن ایمپلنت ارزیابی می‌کنند. مطالعات مختلف میزان شکست ایمپلنت ها را در افراد سیگاری در مقایسه با افراد غیرسیگاری گزارش می دهند که بین 6.5٪ تا 20٪ متغیر است و مکانیسم آنها ممکن است از طریق مسیرهای بیولوژیکی موضعی و سیستمیک انجام شود.
اثرات سیگار بر بقا و موفقیت ایمپلنت در مناطقی که استخوان ترابکولار با کیفیت پایینی دارند، بارزتر است. در افراد سیگاری، ایمپلنت‌های فک بالا در مقایسه با ایمپلنت‌های فک پایین، میزان شکست بیشتری دارند. انقباض عروق ناشی از جذب موضعی نیکوتین در جریان خون عامل مهمی برای شکست ایمپلنت در برخی مطالعات است. این امر می‌تواند نرخ نارسایی در فک پایین را در میان سیگاری‌ها توضیح دهد، زیرا این ناحیه توسط زبان پوشانده شده و از این رو در برابر تأثیر موضعی دود تنباکو محافظت می‌شود.
یک مطالعه در مورد پروتز مبتنی بر ایمپلنت فک پایین منتشر شده و به شکست بیشتر ایمپلنت در افراد سیگاری (30 تا 40 نخ سیگار در روز) اشاره کرد.
در مطالعه ای بر روی بیمارانی که بیش از 2000 ایمپلنت انجام داده بودند، پس از عمل جراحی مرحله دوم به طور قابل توجهی در افراد سیگاری شکست خوردند. تأثیر تنباکو بر بهبودی پس از کاشت ایمپلنت با تأثیر پس از کشیدن دندان متفاوت است، زیرا زخم های ایمپلنت بسته شده بودند و تطابق دقیق ایمپلنت با بافت استخوانی اجازه نمی داد که میزان مداخله در بهبودی توسط دستگاه منقبض کننده عروق باشد.
این نتایج نشان می‌دهد که افزایش شکست ایمپلنت در افراد سیگاری نتیجه بهبود ضعیف یا یکپارچگی استخوانی نیست، بلکه به دلیل قرار گرفتن بافت‌های اطراف ایمپلنت در معرض دود تنباکو است.
افزایش فعالیت آرژیناز در افراد سیگاری با ایمپلنت دندان در مقایسه با افراد غیر سیگاری با ایمپلنت دندان بسیار تعجب آور است. گفته شده است که افزایش فعالیت آرژیناز ممکن است منجر به تولید کمتر اکسید نیتریک شود که در نتیجه حساسیت به عفونت باکتریایی و شکست ایمپلنت را در افراد سیگاری افزایش می دهد.
سیگار کشیدن نیز تأثیر زیادی بر میزان عوارض ایمپلنت دارد. پس از انجام ایمپلنت دندان باعث از دست دادن استخوان حاشیه ای به میزان قابل توجهی می شود.
از دست دادن استخوان حاشیه ای اطراف ایمپلنت در افراد سیگاری در فک بالا بارزتر است. از دست دادن استخوان حاشیه ای بیشتر در افراد سیگاری مشاهده شد. بیمارانی که سیگار می کشیدند و بهداشت نامناسب دهان و دندان داشتند، پس از 10 سال حدود سه برابر بیشتر از افراد غیرسیگاری از دست دادن دندان را تجربه کردند.
سیگار کشیدن ممکن است تا حدی بر موفقیت ایمپلنت از طریق تغییرات در سطوح تحلیل استخوان تأثیر بدی بگذارد.
پیشنهاد می شود که بیمار باید حداقل 1 هفته قبل از عمل سیگار کشیدن را متوقف کند تا سطوح افزایش یافته چسبندگی پلاکت ها و ویسکوزیته خون و همچنین اثرات کوتاه مدت مرتبط با نیکوتین معکوس شود. بیمار باید حداقل تا 2 ماه پس از کاشت ایمپلنت از مصرف دخانیات خودداری کند، تا این زمان ترمیم استخوان به مرحله استئوبلاست پیشرفت کرده و استئواینتگراسیون اولیه ایجاد شود.
پیشنهاد شده است که اثرات مضر ممکن است با ترک سیگار، استفاده از آنتی بیوتیک های قبل از عمل و ایمپلنت های پوشش داده شده با هیدروکسی آپاتیت کاهش یابد.
نکات کلیدی این مقاله را می توان به صورت زیر خلاصه کرد:
استعمال دخانیات اثرات نامطلوبی بر سلامت عمومی و همچنین سلامت دهان و دندان فرد دارد و در نتیجه تمام اقدامات درمانی انجام شده در دهان از جمله کاشت ایمپلنت تأثیر منفی می گذارد.
- میزان شکست ایمپلنت در افراد سیگاری نسبت به افراد غیرسیگاری بیشتر است و با مصرف دخانیات نسبتی مستقیم دارد.
- در افراد سیگاری، شکست ایمپلنت در فک بالا بیشتر از فک پایین است و تعداد قابل توجهی از ایمپلنت ها پس از جراحی مرحله دوم شکست می خورند.
- در افراد سیگاری، از دست دادن استخوان حاشیه ای و بروز پری ایمپلنتیت پس از کاشت ایمپلنت بیشتر است.
- ایمپلنت‌هایی که در سینوس‌های ماگزیلاری پیوند شده افراد سیگاری قرار می‌گیرند، دو برابر بیشتر از افراد غیرسیگاری شکست می‌خورند.
- برای افزایش بقای ایمپلنت در افراد سیگاری، توصیه می شود این عادت را 1 هفته قبل و تا 2 ماه پس از کاشت ایمپلنت قطع کنند.
اگر با ایمپلنت دندان سیگار می کشید چه اتفاقی می افتد؟
ایمپلنت های دندانی با جراحی از طریق یک برش در لثه قرار می گیرند و به استخوان فک پیچ می شوند. به دلیل این برش ها، پس از جراحی ایمپلنت دندان خطر عفونت وجود دارد. کسانی که در دوران نقاهت به سیگار کشیدن ادامه می دهند، در معرض خطر بیشتری برای ابتلا به عفونت هستند. سیگار باعث افزایش باکتری های داخل دهان می شود.
سیگار کشیدن چگونه بر پیوند استخوان دندان تاثیر می گذارد؟
اگر استخوان یا لثه‌های شما پوسیده شده یا در شرایط بدی قرار دارند، پیوند استخوان گزینه‌ای مناسب است. با این حال، برخی از تلاش‌ها برای پیوند استخوان برای کسانی که سیگار می‌کشند بی‌اثر بوده است. نکته اصلی این است که سیگار باعث کاهش سرعت رشد استخوان در کل بدن، از جمله ناحیه دهان یا صورت می شود.
آیا سیگار کشیدن منع مصرف ایمپلنت دندان است؟
سيگار نبايد منع مطلق در درمان ايمپلنت باشد. با این حال، بیماران باید مطلع شوند که اگر در مرحله بهبود اولیه پس از کاشت ایمپلنت سیگار می کشند یا اگر سابقه مصرف سیگار قابل توجهی داشته باشند، در معرض خطر قابل توجهی از شکست ایمپلنت هستند.
چه مدت پس از کاشت ایمپلنت دندان می توانم سیگار بکشم؟
مدت زمانی که طول می کشد تا بتوانید بعد از جراحی ایمپلنت سیگار بکشید متفاوت است، اما به طور کلی توصیه می شود دو تا سه ماه منتظر بمانید . در چند روز اول پس از جراحی، بدن شما لخته های خونی تولید می کند که از ورود غذا و باکتری به محل جلوگیری می کند.
اگر قبل از جراحی دهان سیگار بکشید چه اتفاقی می افتد؟
کشیدن سیگار، سیگار برگ و قلیان می تواند خطر ابتلا به عفونت را افزایش دهد. آخرین کاری که باید قبل از جراحی ایمپلنت دندان انجام دهید این است که آسیب پذیری خود را در برابر عفونت و عوارض کاهش دهید، بنابراین بهتر است از قبل سیگار نکشید.
آیا نیکوتین بر جراحی دهان تأثیر می گذارد؟
خطرات مرتبط با بیهوشی را افزایش می دهد و می تواند منجر به عوارض دیگری برای بیماران جراحی شود. نیکوتین میزان اکسیژن دریافتی اندام ها و بافت های حیاتی ما را کاهش می دهد. این باعث می شود روند بهبودی و خود جراحی خطرناک تر شود.
نتیجه:
اگرچه سیگار یک عامل خطر برای شکست ایمپلنت است، اما منع مصرف در نظر گرفته نمی شود. هنگامی که درمان ایمپلنت برنامه ریزی می شود، ابتدا باید تاریخچه سیگار کشیدن به دست آید و باید شامل مدت، شدت (گذشته و حال) و وضعیت فعلی سیگار کشیدن باشد.
سیگاری هایی که هم تحت عمل جراحی مربوط به ایمپلنت و هم کاشت دندان قرار می گیرند، باید توسط دندانپزشکان تشویق شوند که سیگار را ترک کنند و تاکید شود که سیگار کشیدن می تواند عوارض را افزایش دهد و میزان موفقیت این روش ها را کاهش دهد. پزشک باید تصمیم بگیرد که آیا درمان ایمپلنت را در موقعیت های پرخطر شروع شود یا نه، اما زمانی که تصمیم به ادامه آن گرفته شد، رضایت آگاهانه بیمار قبل از شروع درمان ضروری است.
