نکات تخصصی برای جلوگیری از بوی بد دهان

آیا تابه‌حال در مورد بوی بد دهان شنیده‌اید؟ بوی بد دهان را هالیتوز نیز می‌گویند. زمانی ظاهر می‌شود که دهان شما بوی نامطبوعی دارد. بوی بد دهان ممکن است بعد از غذا یا پس از بیدار شدن از خواب رخ دهد. حتی نتیجه یک بیماری مزمن است.

این واقعیت وجود دارد که از هر 4 نفر 1 نفر بوی بد دهان دارد به‌طوری‌که هر کسی ممکن است دچار بوی بد دهان شود؛ بنابراین، هالیتوزیس یک مشکل شایع است. این بیماری با افسردگی، اضطراب و علائم اختلال وسواس فکری اجباری همراه است.

چرا باید از بوی بد دهان جلوگیری کرد؟

برای زندگی اجتماعی، بوی بد دهان بسیار آزاردهنده است؛ زیرا باعث ایجاد بوی بد، التهاب و حتی خراب شدن روابط می‌شود. بسیاری از مردم می‌گویند که از صحبت کردن و نشستن نزدیک با دیگران اجتناب می‌کنند؛ بنابراین بوی بد دهان می‌تواند منجر به کاهش اعتماد به نفس شود. افرادی که بوی بد دهان دارند بیشتر از ارتباط با دیگران می‌ترسند.

انتخاب‌های غذایی، عادات بهداشت دهان و دندان و برخی شرایط سلامتی می‌توانند  در جلوگیری از بوی بد دهان نقش داشته باشند. سیر و پیاز دو غذای مورد علاقه اکثر افراد هستند که در بوی بد دهان نقش عمده‌ای دارند. انجام مطالعات در مورد شیوع بوی بد دهان دشوار است، اما تحقیقات تخمین زده‌اند که بیش از نیمی از افراد در طول زندگی خود نگران بوی نفس خود بوده‌اند. (نیمی دیگر به وضوح فاقد خودآگاهی هستند.)

خبر بد این است که بوی بد دهان می‌تواند دلایل زیادی داشته باشد، برخی از آنها جدی‌تر از دیگران است. خبر خوب این است که بسته به علت زمینه‌ای، راه‌های انگشت شماری برای رفع آن وجود دارد.

یکی از مشکلات کلیدی بوی بد دهان این است که شما همیشه نمی‌توانید تشخیص دهید که چه زمانی به آن مبتلا شده‌اید، حتی اگر همه اطرافیان شما احتمالاً متوجه آن هستند. یک تست محبوب و مفید این است که دستان خود را بر روی بینی و دهان خود، بازدم و سپس دم بکشید. روش دیگر این است که پشت دست خود را چند بار لیس بزنید یک دقیقه صبر کنید تا آب تبخیر شود تا مولکول‌های بو متمرکز شوند، سپس پشت دست خود را خوب بو کنید.

ما همیشه بهترین قضاوت کننده بوی دهان خود نیستیم. گاهی اوقات مردم فکر می‌کنند که بوی بد دهان دارند، در حالی که این‌طور نیست، بنابراین او پیشنهاد کرد که از یک دوست یا یکی از عزیزان شجاع بخواهید که به جای شما یک آزمایش تنفسی انجام دهند.

جلوگیری از بوی بد دهان

1.آنچه می‌خورید را در نظر بگیرید.

پیاز و سیر به دلیل بوی قوی خود از عوامل بوی بد دهان هستند؛  اما سایر غذاها نیز می‌توانند منجر به بوی بد دهان شوند. برای مثال، غذاها و نوشیدنی‌هایی که می‌توانند باعث رفلاکس گوارشی شوند، مانند الکل، قهوه، گوجه‌فرنگی، مرکبات و پیاز، می‌توانند بوی بد دهان را تحریک کنند، زیرا باعث آروغ زدن یا حتی پس زدن مقادیر کمی غذا می‌شوند.

2.از شر باکتری‌های بدبوی دهان خلاص شوید.

باکتری‌های موجود در دهان یکی دیگر از علل شایع بوی بد دهان هستند. این باکتری‌ها موادی را آزاد می‌کنند که به آنها ترکیبات گوگردی فرار می‌گویند که «بوی تخم‌مرغ‌های گندیده، بوی بد انگشتان پا دارند». مسواک زدن دو بار در روز و نخ دندان کشیدن یک بار در روز می‌تواند به از بین بردن این میکروب‌ها و همچنین ذرات غذایی که ممکن است در داخل و اطراف دندان شما گیر کرده باشد کمک کند.

در صورت داشتن دهان خشک، شرایطی که ناشی از کم آبی بدن، بیماری‌هایی مانند سندرم شوگرن و دیابت و به عنوان یک عارضه جانبی دارویی است، باکتری‌ها نیز می‌توانند رشد کنند. بزاق به کشتن باکتری‌ها و همچنین شکستن ذرات غذا کمک می‌کند و ما را ترغیب می‌کند تا آنها را ببلعیم، بنابراین وقتی به اندازه کافی نداریم، میکروب‌ها می‌توانند رشد کنند. او گفت، بنابراین هیدراته ماندن می‌تواند از بوی بد دهان جلوگیری کند، همان‌طور که شستشو با دهانشویه ای که خشکی دهان را درمان می‌کند.

3.استفاده از دهانشویه‌ها.

دهانشویه‌ها نیز می‌توانند به رفع بوی بد دهان کمک کنند؛  اما برخی از آنها بهتر از دیگران عمل می‌کنند. دندانپزشک ترمیمی، توصیه می‌کند از شستشوی حاوی الکل استفاده نکنید، زیرا دهان را خشک می‌کند و این یک چرخه معیوب است  وقتی الکل آن را خشک کرد، بوی بد دهان بدتر می‌شود. او شستشوهای بدون الکل را توصیه کرد که حاوی مواد ضد باکتریایی مانند CPC (Cetylpyridinium chloride) هستند.

4. درمان بیماری لثه.

بیماری لثه می‌تواند یکی دیگر از مقصران بوی بد دهان باشد. اگر لثه‌های شما مکرراً خونریزی می‌کنند، پاکت‌هایی در اطراف لثه‌های خود می‌بینید یا دندان‌هایتان شل شده‌اند، باید به دندانپزشک مراجعه کنید تا مشخص شود که آیا لثه‌های بیمار دارید یا خیر. بیماری لثه می‌تواند باعث بوی بد دهان شود، زیرا باکتری‌ها در اطراف لثه گیر می‌کنند و بوی بدی ایجاد می‌کنند.

5.زبان، لوزه‌ها و بقیه بدن خود را فراموش نکنید.

باکتری‌های ایجاد کننده بو فقط در اطراف دندان‌ها و لثه‌ها رشد نمی‌کنند؛ بلکه می‌توانند در شکاف‌های کوچک روی زبان شما نیز رشد کنند. اگر زبان شما رنگ سفید یا زردی دارد، احتمالاً حاوی باکتری‌های بدبو است. ممکن است بخواهید پس از مسواک زدن دندان‌های خود را به آرامی با مسواک یا سوهان زبانه مسواک بزنید.

تحقیقات نشان داده است که مسواک زدن زبان به همراه مسواک زدن منظم بیش از مسواک زدن به تنهایی بوی بد دهان را بهبود می‌بخشد.

لوزه‌ها یکی دیگر از علل کمتر شناخته شده بوی بد دهان هستند. لوزه‌ها دارای شکاف‌هایی هستند که محل نگهداری باکتری‌ها هستند. گاهی اوقات، باکتری‌ها می‌توانند با بقایای غذا مخلوط شده و سفت شوند و به سنگ‌های لوزه تبدیل شوند که شبیه برجستگی‌های کوچک سفید رنگ هستند. شما نمی‌توانید از سنگ‌های لوزه جلوگیری کنید، اما می‌توانید با فشار دادن آرام لوزه‌تان با یک شیء صاف یا انگشت (تمیز) آنها را از بین ببرید. با غرغره آب نمک؛ یا با شستشوی آنها با نخ دندان.

در موارد نادر، بوی بد دهان می‌تواند ناشی از انواع دیگر بیماری‌ها یا عفونت‌ها باشد. لوزه‌ها، عفونت‌های سینوسی یا ریه، سیروز کبدی، بیماری‌های کلیوی، فارنژیت یا حتی سرطان دهان یا گردن. اگر بوی بد دهان شما با درمان‌های دیگر بهبود نمی‌یابد، به پزشک مراقبت‌های اولیه یا یک پزشک گوش و حلق و بینی خود مراجعه کنید تا علل دیگر را رد کنید.

6.کاهش یا حذف مصرف الکل.

الکل می‌تواند به میکروبیوم دهان شما یا میکروارگانیسم‌های موجود در حفره دهان انسان که واقعاً برای سلامتی ما ضروری هستند، آسیب برساند. همچنین نقش مهمی در حفظ تعادل اکولوژیکی دهان و دندان ثابت و نرمال دارد و یک میکروبیوم آسیب دیده همان چیزی است که باعث می‌شود دهان شما واقعاً خشک شود  و منجر به تنفس بدبو شود. کاهش مصرف مشروبات الکلی می‌تواند به اصلاح میکروبیوم شما کمک کند.

7.هیدراته بمانید.

کم آبی تولید بزاق شما را کاهش می‌دهد که یک مشکل است؛ زیرا آب دهان دارای خواص ضد باکتریایی و ضد قارچی است که دهان شما را سالم نگه می‌دارد و نفس شما را خوشبو می‌کند و در سطح پایه، بزاق شما همچنین به تجزیه مواد غذایی، شستن آن و روان کردن دندان‌ها کمک می‌کند تا از گیر کردن غذا جلوگیری شود. اگر غذا در دهان شما به دلیل شکسته نشدن یا شسته نشدن در حال تجزیه باشد، باکتری‌ها می‌توانند رشد کنند. هرچه غذای بیشتری در دهانتان بماند، برای باکتری‌ها مهمانی بیشتری خواهید داشت.

8.غذاهای پروبیوتیک بخورید.

نفس خوب به روده سالم متکی است. خوردن غذاهای تخمیر شده پروبیوتیک مانند ماست و کفیر باعث افزایش باکتری‌های خوب در روده شما (روده‌های بزرگ و کوچک و معده) می‌شود و وقتی باکتری‌های خوب رشد می‌کنند، فضای کمتری برای باکتری‌های بد باقی می‌ماند که می‌تواند بوی نه چندان مطبوعی بدهد که از دستگاه گوارش عبور می‌کند و به داخل بدن می‌رود.

9.برگ نعناع تازه یا جعفری را بجوید.

اگر از قبل در قرار ملاقاتتان هستید، یک نوشیدنی با برگ نعناع سفارش دهید یا به طور معمول از سرورتان بخواهید کمی جعفری به شما بدهد. نعناع به تازه شدن نفس شما کمک می‌کند و جعفری حاوی کلروفیل است که  با ترکیبات گوگردی فوق‌الذکر مبارزه می‌کند.

10.  سیگار را ترک کنید.

گذشته از این واقعیت واضح که سیگار بوی بدی می‌دهد، سیگار سیستم ایمنی شما را مهار می‌کند که می‌تواند در توانایی بدن شما برای مبارزه با باکتری‌های بد اختلال ایجاد کند. این می‌تواند منجر به پیشرفت سریع‌تر بیماری لثه و بوی بد دهان شود.

11. کرفس، هویج و سیب بخورید.

کرفس، هویج و سیب تنقلات ترد و سالمی هستند که می‌توانند به حفظ تولید بزاق کمک کنند. این سبزی‌ها و میوه‌ها همچنین می‌توانند به حذف باکتری‌های روی دندان، لثه و زبان شما کمک کنند.

12. فیبر بیشتری مصرف کنید.

خوردن غذاهای غنی از فیبر مانند سبزی‌ها یا میوه‌ها به جلوگیری از بوی بد دهان و تمیز کردن دندان‌ها کمک می‌کند. آنها همچنین هضم را تقویت می‌کنند و به پاک‌سازی سموم در بدن شما کمک می‌کنند.

از غذاها و نوشیدنی‌های حاوی قند پرهیز کنید؛ زیرا دندان‌های شما را خراب می‌کنند و باکتری‌ها را تغذیه می‌کنند. این غذا دارای کربوهیدرات‌های تصفیه شده؛ مانند کلوچه، کیک، شیرینی و بستنی توصیه نمی‌شود. از مصرف بیش از حد قهوه خودداری کنید که باعث تقویت باکتری‌ها می‌شود و باعث بوی بد دهان می‌شود.

13. غذای غنی از ویتامین D بخورید.

این ویتامین از مهار باکتری‌ها و سلامت دهان حمایت می‌کند. شما می‌توانید با مصرف مواد غذایی حاوی مقدار زیادی ویتامین D مانند ماهی قزل‌آلا، قارچ، ماست غنی شده یا فقط بیرون رفتن برای جذب نور خورشید، آن را دریافت کنید.

ماست غنی شده (بدون قند) را یک بار در روز امتحان کنید تا از بوی بد دهان با باکتری‌های پروبیوتیک جلوگیری کنید. همچنین می‌توانید ویتامین D را از مکمل‌ها مصرف کنید. برای افراد بین 1 تا 70 سال، 600 واحد بین‌المللی در روز توصیه می‌شود. 800 IU مقداری است که برای افراد بالای 70 سال دارد. با این حال، قبل از مصرف هر مکملی با پزشک خود مشورت کنید تا مطمئن شوید که برای وضعیت شما بی خطر است.