با ارتودنسی خانگی چگونه می‌توانید از بروز مشکلات بایت در دندان‌های کودک خود جلوگیری کنید؟
آنچه در این مقاله می خوانید
چگونه می‌توانید با ارتودنسی خانگی از ایجاد مشکلات گزش در دندان‌های کودک خود جلوگیری کنید؟
بسیاری از ما زیاد به الگوهای گاز گرفتن خود فکر نمی‌کنیم، به خصوص اگر به اندازه کافی خوش شانس باشیم که ژن‌های دندانی خوبی از والدین خود به ارث برده‌ایم. با این حال، همیشه نمی‌توان از ناهماهنگی نیش جلوگیری کرد، اقداماتی در ارتودنسی خانگی وجود دارد که می‌توانید انجام دهید تا مطمئن شوید که رشد فک و نیش کودک خود را در حین رشد زیر نظر دارید تا در صورت نیاز اقدامات اولیه را انجام دهید.
بهترین راه برای پیگیری نحوه رشد بایت نوزاد این است که اولین ملاقات دندانپزشکی را تا اولین سالگرد تولدش به دندانپزشک اطفال و ویزیت ارتودنتیست را تا سن ۶ سالگی برنامه ریزی کنید. این بهترین زمان برای انجام اقدامات اولیه برای جلوگیری از هرگونه ناهماهنگی در مسیر خود و اصلاح عادات بد است. از آنجایی که دندان‌های شیری با دندان‌های بالغ جایگزین می‌شوند، باید به دقت رشد آنها را زیر نظر داشته باشید و مطمئن شوید که بدون شکاف یا شلوغی بیش از حد در کنار دندان‌های اطراف قرار می‌گیرند. هنگامی که فک‌ها بسته می‌شوند، دندان‌های بالایی باید کمی از روی دندان‌های پایین، پایین بیایند.
شایع‌ترین ناهنجاری‌هایی که باید در نیش کودک خود جستجو کنید:
۱. نیش (Underbite)
در حالت ایده‌آل، دندان‌های جلو باید روی دندان‌های پایینی همپوشانی داشته باشند و زمانی که فک بسته است، همپوشانی بسیار کمی دارند. در فک پایین برعکس این اتفاق می‌افتد و فک پایین کمی بیشتر از قسمت بالا بیرون زده است. به این حالت مال اکلوژن کلاس ۳ یا پروگناتیسم نیز گفته می‌شود. این نوع بیماری اغلب ارثی است و کودکانی که والدین آنها دچار آندربایت هستند، احتمالاً علائم را زودتر از خود نشان می‌دهند. مکیدن شست در مراحل نوزادی و نوپا نیز می‌تواند نقش مهمی در ایجاد آندربایت داشته باشد. حرکت فشاری که برای مکیدن انگشت شست و پستانک استفاده می‌شود می‌تواند باعث فشار جدی بر روی دندان‌ها و عضلات فک شود و باید در اسرع وقت درمان شود.
۲. اوربایت
اوربایت زمانی اتفاق می‌افتد که دندان‌های جلویی بالایی با دندان‌های جلویی پایینی همپوشانی داشته باشند، اما بیشتر از طبیعی بودن اغراق‌آمیز باشد. تا حدودی همه افراد کمی اوربایت دارند به جز افرادی که کم نیش دارند. مشکل بزرگ‌تر این ناهماهنگی این است که باعث ساییدگی و پارگی ناسالم روی دندان‌ها می‌شود و می‌تواند باعث درد شدید فک و ایجاد شرایطی مانند TMJ شود. اوربایت‌ها معمولاً بر حسب درصد اندازه گیری می‌شوند که لقمه ایده آل بین ۵ تا ۲۵ درصد است. درمان بیش از این محدوده ممکن است دشوار باشد، بنابراین مهم است که مراقب این ناهنجاری در کودکان خود از سن شش سالگی باشید.
۳. اپن بایت
یک نوع مال اکلوژن به نام اپن بایت زمانی اتفاق می‌افتد که دندان‌های بالا و پایین در هنگام بسته شدن فک به هم نرسند. دلایل مختلفی وجود دارد که چرا اپن بایت ممکن است رخ دهد، دو مورد از رایج‌ترین آنها مکیدن شست و فشار دادن زبان است. هل دادن ناشی از عمل هل دادن غیر ارادی زبان به بیرون هنگام صحبت کردن و بلعیدن است. راه‌هایی برای قطع موقت این عادت با وسایل مختلفی وجود دارد که می‌توان آنها را در دهان گذاشت. زمانی که کودک هنوز جوان است، درمان آن بسیار ساده‌تر است و در بزرگسالی نیز مقابله با آن بسیار دشوارتر است.
TMJ یا اختلال مفصل گیجگاهی فکی یکی دیگر از مشکلاتی است که ارتباط نزدیکی با اپن بایت دارد. ترکیبی از رانش زبان و یک مشکل ژنتیکی اسکلتی می‌تواند باعث فشار بیش از حد به فک شود و در نتیجه باعث بدشکل شدن و تغییر موقعیت نادرست فک شود.
۴. کراس بایت
گاهی اوقات دندان‌ها به طور کامل روی هم ثابت نمی‌شوند، گاهی اوقات بیشتر از طرف دیگر به یک طرف منحرف می‌شوند. این معمولاً در دوران کودکی مشهود است و مانند سایر مشکلات سازگاری خود اصلاح نمی‌شود. در صورت عدم درمان، اثرات کراس بایت می‌تواند باعث مشکلات سلامتی قابل توجهی در مراحل بعدی زندگی شود، بنابراین مهم است که کودک خود را برای هر گونه نشانه‌ای از این عدم تطابق در رشد دهان و دندان تحت نظر داشته باشید. گزینه‌های درمانی مختلفی وجود دارد، از جمله گشادکننده‌های کامی یا فک بالا، گشادکننده‌های متحرک، بازکننده‌های سریع با کمک جراحی، و بریس‌های استاندارد که با انبساط برای کمک به اصلاح کراس بایت و صاف کردن دندان‌ها استفاده می‌شوند.
۵. مسائل فضایی
دندان‌های بزرگسالان باید بدون شلوغی زیاد یا شکاف‌های بیش از حد زیاد به هم برسند. با این حال، وقوع این نوع اتفاقات غیرعادی نیست، که باعث می‌شود بسیاری از کودکان در نهایت از بریس‌ها برای اصلاح این عیوب کمک بگیرند. اغلب، این مسائل فضایی نتیجه ناهماهنگی بین اندازه فک و دندان است، اما مشکل شلوغی نیست. می‌توان آن را اصلاح کرد حتی اگر نیاز به کشیدن چند دندان باشد تا فضای بیشتری برای حل شدن ایجاد شود. انواع مختلفی از مشکلات گاز گرفتن در هر دو دندان بالا و پایین وجود دارد که بهترین راه برای حل این مشکلات رویش دندان بزرگسالان است. و برای ارزیابی اولیه با متخصص ارتودنسی مشورت کنید.
۶. رویش غیر طبیعی (رویش دندان)
برخی برآمدگی‌ها در فک که در آن دندان‌های بالا به سمت بیرون چرخیده‌اند یا عقب‌رفتگی‌هایی که دندان‌های پایین خیلی عقب به نظر می‌رسند ممکن است رخ دهد. این مشکلات در اوایل دوران کودکی قابل رفع هستند و بیشتر به دلیل عدم مکان یا از دست دادن زودهنگام دندان‌های شیری ایجاد می‌شوند.
دندان‌های زیبا و صاف نه تنها از نظر زیبایی مهم هستند. مشکلات بایت که نیاز به مداخله ارتودنسی دارد می‌تواند یک خطر برای سلامتی باشد که بعداً می‌تواند به شرایط دردناک و ناتوان کننده تبدیل شود که در صورت عدم مراقبت ممکن است نیاز به جراحی داشته باشد. ژنتیک نقش بسیار زیادی در الگوی گاز گرفتن کودک شما ایفا می‌کند، بنابراین اگر در زندگی خود با مشکلات ارتودنسی دست و پنجه نرم کرده‌اید، توجه ویژه‌ای به این موضوع داشته باشید که آیا دندان‌های فرزندتان در طول سال‌های رشد در حال رشد هستند یا خیر.
ارتودنسی پیشگیرانه در کودکان:
متخصصین ارتودنسی در درمان‌هایی برای پیشگیری یا کاهش شدت مال اکلوژن‌ها با حفظ کیفیت ساختار دهان در حال رشد سالم تخصص دارند. هنگامی که مشکلی زودتر متوجه می‌شود، درمان در مقایسه با پیشرفت‌های آینده که درمان نشده باقی می‌مانند، کوتاه‌تر و کم‌هزینه‌تر است.
درمان‌های ارتودنسی پیشگیرانه رایج عبارت‌اند از:
۱. نگهدارنده فضا:
دندان‌های شیری به هدایت دندان‌های دائمی در موقعیت خود کمک می‌کنند. هنگامی که به دلیل تصادف یا بیماری دندان زود از دست می‌رود، ممکن است به نگهدارنده فضا نیاز باشد. اگر فضا حفظ نشود، سایر دندان‌های همسایه ممکن است جابه‌جا شده و به جای خود حرکت کنند و از رویش دندان دائمی یا ایجاد شلوغی و ناهماهنگی در هنگام رویش جلوگیری کنند.
فضا نگهدار یک وسیله ارتودنسی است که فضا را باز نگه می‌دارد تا دندان دائمی بتواند در موقعیت طبیعی خود بیرون بیاید. این یک دستگاه ساده است که می‌تواند کودک شما را چندین ماه از درمان ارتودنسی آینده نجات دهد.
۲. رویش دندان هدایت شده:
اگر درمان در زمان رویش دندان‌های دائمی جلویی (حدود شش سالگی) شروع شود، ممکن است از شلوغی جلوگیری یا کاهش یابد. این کار را می‌توان با ایجاد فضای بیشتر برای دندان‌ها و ایجاد تراز طبیعی انجام داد. از پزشکان ما در مورد تجزیه و تحلیل فضایی بپرسید تا دریابید که آیا این یک گزینه پیشگیرانه برای کودک شما است یا خیر.
۳. کشیدن دندان زودهنگام:
گاهی اوقات یک دندان شیری زمانی که قرار است نمی‌افتد. در این موارد، دندان دائمی می‌تواند در محل نامناسبی رشد کند، زیرا دندان شیری از فضا بیرون زده نشده است. اگر چنین باشد، ممکن است لازم باشد دندان شیری را بکشید تا رویش و فاصله مناسب دندان دائمی ایجاد شود.
۴. ترک عادت مکیدن انگشت شست:
مکیدن انگشت شست می‌تواند باعث انحراف دندان‌های بالا یا فک به سمت جلو شود و می‌تواند منجر به اوربایت جدی شود که به درمان ارتودنسی گسترده نیاز دارد. با استفاده از یک دستگاه دندانپزشکی که مکیدن انگشت شست را منع می‌کند، ممکن است از درمان پرهزینه ارتودنسی در آینده جلوگیری شود. این روش بسیار کم هزینه ارتودنسی در خانه است که از مشکلات آینده جلوگیری می کند.
۵. هدگیر دندانپزشکی:
هدگیر دندانپزشکی یک گزینه پیشگیرانه است که برای اصلاح نحوه قرار گرفتن دندان‌های آسیاب بالا و پایین با یکدیگر استفاده می‌شود. همچنین می‌توان از آن برای ایجاد فضای اضافی برای تراز دندان‌های دائمی استفاده کرد. هدگیر عمدتاً در خانه و شب هنگام خواب استفاده می‌شود.
